Zeruaren mapa historikoak

Egiptoarren garaitik eta antzinako babiloniarren garaitik, gaueko zeruaren behaketa, azterketa eta irudikapena erronka handia izan dira gizateriarentzat, izarrek argiztatutako zeru-ganga distiratsuak sortzen zion harriduraren eta behatutakoaren interpretazio zientifikoa ezagutzeko eta lortzeko nahiaren artean eztabaidatzen zena. Gizakiak kosmosaren sekretuak ulertu eta irudikatu nahi izan ditu. Baina zerua irudikatzea ez zen lan erraza. Lehen saiakera antzinako greziarrengandik etorri zen, eta arabiarrek jarraitu zioten IX. mendean. Baina XVI. mendea izan zen zeruko kartografiaren "urrezko aroaren" hasiera markatu zuena. Garai horretan maisulan paregabeak sortu ziren eta XIX. mendean amaitu zen, teleskopio modernoen garapenak mitologia zeruekin lotzen zuten loturei amaiera eman eta kartografia modernoaren aroa inauguratu zuenean. Konstelazioetan zeharreko bidaia, iraganeko astronomo handien aurrerapenak, zeruko fenomenoen interpretazio gutxi gorabehera fantasiazkoak eta unibertsoaren ezagutzaren aurrerapena ezagutzeko, beren ikasketa bizitzeko arrazoi bihurtu zutenen bitartez. Kasu askotan artearen eta ezagutza zientifikoaren artean gertatu zen ezohiko bat-egitea erakusten du. Fusio hori asmamenaren benetako maisulanak diren mapetan islatzen da eta, gaur egun ere, sortu eta mende batzuetara, sortu zireneko mezu aparta transmititzen dute. XVI. mendetik XIX. mendera arte sortu diren zeruko mapa ospetsuenen, arraroenen eta liluragarrienen irudi bikainekin lagunduta. 6 Peter Bienewitz Apiano - Astronomicum Caesareum (1540) 12 Johann Bayer - Uranometria (1603) 20 Julius Schiller - Coelum Stellatum Christianum (1627) 36 Andreas Cellarius - Harmonia Makrokosmikoa (1660) 54 Johannes Hevelius - Prodromus Astronomiae (1690) 100 John Flamsteed - Atlas Coelestis (1729) 110 Johann Gabriel Doppelmayr - Atlas Coelestis (1742) 124 Johann Elert Bode - Uranographia (1801) 146 Alexander Jamieson - A Celestial Atlas